فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 4، شماره 4، زمستان 90 ، شماره پی در پی 14

اسناد مجازی و ساختارهای مختلف آن در مثنوی مولوی

صفحه (0 - 0)
میترا گلچین
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
استفاده از تشخیص از شاخصهای برجسته زبان هنری عرفان است و از جهانبینی و نگرش عرفای هنرمندی چون مولانا نشأت میگیرد. مولانا معتقد است که تمام مخلوقات و پدیدههای هستی، از نوعی حیات و آگاهی و هوشمندی برخوردارند که نیروی محرکه و هدایت کننده آنها بسوی کمال است. بازتاب این طرز تلقی همه جا بوضوح در آثارش بخصوص مثنوی و غزلیات به عنوان یکی از ویژگیهای مهم زبان و سبک بیان او قابل تشخیص و درخور مطالعه است.مقاله حاضر به بررسی تشخیص و انواع ساختارهای آن در مثنوی مولانا پرداخته است تا اهمیت آن را به عنوان یکی از امتیازات بلاغی و سبکی زبان او بازنماید و با مقایسه ساختارهای متنوع تشخیص، میزان استفاده از هریک را نشان دهد. همچنین با مقایسه تعداد کل اسناد مجازی و تعداد کل پنج شاخص دیگر سبک این شاعر، یعنی تشبیه، تمثیل، اغراق، پارادوکس و حسآمیزی، برجستگی این ساختار که در مقام دوم قرار گرفته است، بیشتر آشکار میگردد.

کلمات کلیدی
تشخیص , ساختار , سبک , مولانا , مثنوی